Van der Graaf Generator – “H to He, Who Am the Only One”
20. Prosinca – 1970.

Progresivna grupa Van der Graaf Generator izdaje treći studijski album “H to He, Who Am the Only One”!

Album je nasljednik “komercijalno uspješnog” prethodnika “The Least We Can Do Is Wave to Each Other”, te je diskografska kuća Charisma Records očekivala isto ili bar slično i od ovog. To se nije dogodilo, iako je album imao potencijal, štoviše, s vremenske distance je proglašen za jednog od najvećih albuma progresivne muzike tog doba.

Jedan od razloga “nepopularnosti” albuma u vrijeme izlaska je i odbijanje grupe da dozvoli izdavanje singlice na kojoj bi se našla kompozicija “Killer”, koja je pored svoje hitoidnosti nosila i poprilično heavy izraza. Grupa je odbila izdavanje ove singlice s obrazloženjem da ne želi da ih se “smješta u heavy rock tabor!“.
Da, bilo je tako!

Bilo je to kao neka vrst “poniženja” biti u tom taboru i grupe su, pogotovo Canterbury provijencije, izbjegavale na sve moguće načine tu i sličnu etiketu. Pa čak i po cijenu komercijalnog uspjeha.


Van der Graaf Generator – “Killer”

Album “H to He, Who Am the Only One” je našao grupu Van der Graaf Generator u kreativnom naponu snage, kad su širili horizonte izričaja upotrebom saksofona, koji je bio sve samo ne “običan” saksofon. Počevši od njegove elektrifikacije, priključivanja na wah-wah, do usmjeravanja zvuka preko sequencera obrnutim redom itd..itd.

Nakon serije koncerata koji su prethodili ulasku u studio, basista Nic Potter napušta grupu, te nakon dugotrajnih audicija pada odluka da Hugh Banton, uz klavijature, na sebe preuzme ulogu basiste. (To i nije bila novost, jer je Ray Manzarek u sastavu The Doors to prakticirao od prvih dana osnutka sastava.)


Van Der Graaf Generator – “Darkness”

Album se snimao u kaotičnoj atmosferi neprestanog eksperimenta, a odluke o finaliziranju segmenata koji će se naći u kompozicijama su se često donosile nakon višesatnih jamova. Nažalost, baš ti višesatni jamovi su nepovratno izgubljeni, danas bi vrijedili bogatstvo, jer iz njih su izašli svi dijelovi albuma. (Pink Floyd su bili daleko „promućurniji”, pa su sačuvali rane snimke iz kojih su se razvile kompozicije koje su se našle na “Dark Side of the Moon” a i na drugim albumima)

Na albumu “H to He, Who Am the Only One” se kao gost pojavljuje i Robert Fripp, što je već postala tradicija!

Interesantno i moram spomenuti, nakon izlaska albuma Van der Graaf Generator kreću na turneju, na kojoj su predgrupe bili Genesis i Lindisfarne!

Kao što sam rekao, album “H to He, Who Am the Only One” nije omirisao top liste, no to mu ne smeta da bude to što jest, jedan od svjetionika progresivne muzike i veliki dokument svog vremena.

Vremena u kojem su i mali bili veliki!


Van der Graaf Generator – “H to He, Who Am the Only One” / full album

Ja nisam vlasnik autorskih prava fotografija, videa ni muzike. Stoga, sva prava idu samo stvarnim vlasnicima. Ako ste pak vlasnik fotografije, videa ili muzike, kontaktirajte me mailom, koji se nalazi na stranici “Info”, i video sa svim sadržajima će biti uklonjen sa portala.

I am not the owner of either the image, video or the original songs. Therefore, all rights go to their respective owners. If you are the owner of the image, video or any of the songs, write to me a private message, located on “Info” page, and I’ll delete this video immediately.

na vrh